بسم الله الرحمن الرحیم
خدایا، از تو می‌خواهم كه به سبب دانش بی‌حدّ خود، برای من خیر و نیكی را برگزینی.
پس بر محمد و خاندانش درود فرست و از هر چیز برترین را نصیب من فرما .
به ما الهام كن كه آنچه را نیك و درست است ، بدانیم و عمل كنیم، و این را وسیله‌ای قرار ده تا به آنچه برایمان مقدّر فرموده‌ای خشنود شویم ، و به حكمی كه در حقّ ما كرده‌ای گردن نهیم.
پس پریشانیِ دو دل بودن را از قلب ما بزدای و ما را به یقینی همانند یقین بندگان مخلص خود یاری نمای، و مخواه كه در شناخت آنچه برای ما برگزیده‌ای، ناتوان مانیم، تا آن جا كه حرمت تو در چشم ما اندك شود و آنچه مقدّر كرده‌ای پیش ما ناپسند آید و به حالتی دچار شویم كه از نیك فرجامی دورتر است و به غیر عافیت نزدیك‌تر.
آنچه را قسمتمان كرده‌ای و برای ما ناخوشایند است، محبوب ما گردان، و آن حكم تو را كه دشوار می‌پنداریم، آسان ساز،
و در دل ما انداز كه در برابر آنچه در حقّ ما خواسته‌ای، تسلیم تو باشیم، و نخواهیم كه آنچه به تأخیر انداخته‌ای، پیش افتد، و آنچه پیش انداخته‌ای، به تأخیر افتد، و آنچه را محبوب توست، ناپسند نداریم، و آنچه را خوش نمی‌داری، اختیار نكنیم.
كار ما را به آن سرانجام كه نیك‌تر است و آن فرجام كه پسندیده‌تر، پایان ده؛
زیرا تو نفیس‌ترین چیزها را می‌بخشی، و بخشش‌های بزرگ می‌دهی، و هر چه بخواهی همان می‌كنی، و تو بر هر كار تونایی.
-( صحیفه سجادیه)
خدایا، از تو می‌خواهم كه به سبب دانش بی‌حدّ خود، برای من خیر و نیكی را برگزینی.
پس بر محمد و خاندانش درود فرست و از هر چیز برترین را نصیب من فرما .
به ما الهام كن كه آنچه را نیك و درست است ، بدانیم و عمل كنیم، و این را وسیله‌ای قرار ده تا به آنچه برایمان مقدّر فرموده‌ای خشنود شویم ، و به حكمی كه در حقّ ما كرده‌ای گردن نهیم.
پس پریشانیِ دو دل بودن را از قلب ما بزدای و ما را به یقینی همانند یقین بندگان مخلص خود یاری نمای، و مخواه كه در شناخت آنچه برای ما برگزیده‌ای، ناتوان مانیم، تا آن جا كه حرمت تو در چشم ما اندك شود و آنچه مقدّر كرده‌ای پیش ما ناپسند آید و به حالتی دچار شویم كه از نیك فرجامی دورتر است و به غیر عافیت نزدیك‌تر.
آنچه را قسمتمان كرده‌ای و برای ما ناخوشایند است، محبوب ما گردان، و آن حكم تو را كه دشوار می‌پنداریم، آسان ساز،
و در دل ما انداز كه در برابر آنچه در حقّ ما خواسته‌ای، تسلیم تو باشیم، و نخواهیم كه آنچه به تأخیر انداخته‌ای، پیش افتد، و آنچه پیش انداخته‌ای، به تأخیر افتد، و آنچه را محبوب توست، ناپسند نداریم، و آنچه را خوش نمی‌داری، اختیار نكنیم.
كار ما را به آن سرانجام كه نیك‌تر است و آن فرجام كه پسندیده‌تر، پایان ده؛
زیرا تو نفیس‌ترین چیزها را می‌بخشی، و بخشش‌های بزرگ می‌دهی، و هر چه بخواهی همان می‌كنی، و تو بر هر كار تونایی.
-( صحیفه سجادیه)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر